Tuesday, October 07, 2008

ΑΓΙΑ ΠΕΤΡΟΥΠΟΛΗ




Η Αγία Πετρούπολη είναι μια από τις εντυπωσιακότερες πόλεις στον κόσμο. Ένα ταξίδι προς τα εκεί είναι αναμφίβολα μια εμπειρία ζωής. Μέχρι τώρα, με εκνεύριζε το όνομά της, καθώς νόμιζα πως αναφέρεται στον ιδρυτή της, τον Μέγα Πέτρο, του οποίου η αγιοποίηση μέσω του ονόματος της πόλης μου φαινόταν γελοία. Τελικά είχα λάθος, καθώς το όνομα είναι αφιερωμένο στον Άγιο Πέτρο, αφού ο συνονόματός του Μέγας, ήθελε η πόλη του να αποτελεί την πύλη του παραδείσου της Ρωσίας. Με το θάνατο του Λένιν ονομάστηκε Λένινγκραντ (πόλη του Λένιν) και στις αρχές της περασμένης δεκαετίας με δημοψήφισμα ξαναπήρε το παλιό της όνομα. Οι κάτοικοί της όμως θεωρούν πως θα σε λίγα χρόνια θα έχουν και πάλι καινούργιο όνομα, καθώς ως γενέτειρα του Πούτιν, η μετονομασία της σε Πούτινγκραντ φαντάζει εξαιρετικά πιθανή.

Μια παροιμία που κατάντησε κοινοτυπία είναι ότι μια εικόνα αξίζει όσες χίλιες λέξεις. Στην περίπτωση της Αγίας Πετρούπολης καμιά εικόνα και καμιά περιγραφή ( ακόμα και με χιλιάδες λέξεις) δεν μπορεί να περιγράψει το αισθητικό μεγαλείο της πόλης. Παρόλα αυτά, δείτε μερικές φωτογραφίες:

7 comments:

kostakis said...

από τις φωτό υποθέτω ότι αυτά που είδαν τα μάτια σας ήταν πάνω από τις προσδοκίες σας. παλιά απειλούσαν τους κομμουνιστάς στην Ελλάδα ότι θα τους στείλουν στη Ρωσσία για τιμωρία, μάλλον κερδισμένοι θα ήταν απ' ότι βλέπω!

axilleas said...

Με το ρυθμό που αναπτύσσονται, σε λίγα χρόνια θα πάμε μετανάστες εκεί.

kwtsos said...

Αν η Ζενίτ πάρει το champion leage μπορεί να μετονομαστεί και Αρσαβινούπολη.

christina said...

Πραγματικα οι εικόνες μιλούν μόνες τους...μου θυμίζει πολύ το Κίεβο...Φαν΄τάζομαι θα ένιωσες κι εσύ πως η Ρωσσία ήταν κάποτε μια υπερδύναμη..όλα είναι τεράστια ε?

axilleas said...

Σε λίγα χρόνια υπερδύναμη θα είναι. Ήδη οι ρυθμοί ανάπτυξής της είναι μεγάλοι. Οι τεράστιες ανισότητες, ιδίως στην επαρχία, παραμένουν.

Albus Genius said...

Και μετα λέμε σοσιαλισμός και τέτοια. ΄Οτι αξίζει να φωτογραφηθεί είναι πάντα σπάταλο. Γιατί η τέχνη είναι πάντα σπάταλη σε υλικά και σε αισθήματα. Δεν είδα πουθενά να φωτογραφίζουμε μια τρώγλη για ανάμνηση. Φωτογραφίζουμε όλα εκείνα που πάνω τους σπαταλήθηκε κάτι. Μπρούτζινα ή επιχρυσωμένα αγάλματα , ανάκτορα και κτίρια ιδανικά για ποδηλατόδρομια. Οι φωτογραφίες πολύ καλές. Ευχαριστούμε για το ταξίδι.Και συγνώμη για την γκρίνια.

axilleas said...

Albus, τα σύντομα ταξίδια σε μια χώρα είναι σαν τον πρώτο καιρό σε μια σχέση: γνωρίζουμε μόνο τον καλό εαυτό του άλλου. Η σπατάλη που σωστά αναφέρεις ήταν αυτή που οδήγησε και στην επανάσταση του 17. Όταν πεινάς και κρυώνεις η χλιδή είναι σίγουρα ανυπόφορη.