Wednesday, October 22, 2008


Χθες έγινε γενική απεργία. Ο στόχος κάθε απεργίας είναι διπλός: αφενός από την έλλειψη υπηρεσιών τη συγκεκριμένη μέρα να γίνει εμφανής η δυναμική μιας τάξης εργαζόμενων και αφετέρου να γίνουν γνωστά τα αιτήματα και οι διεκδικήσεις. Μαζί όμως με όλους τους άλλους απεργούσαν και οι δημοσιογράφοι. Στη σημερινή μιντιακή πραγματικότητα, δυστυχώς τα πράγματα που δεν προβάλλονται είναι σαν να μην έγιναν. Οι νέες ειδήσεις και η αμείλικτη επικαιρότητα της καινούργιας μέρας ακυρώνουν σε μεγάλο βαθμό τη χθεσινή πραγματικότητα. Έτσι, αιτήματα, συμμετοχή και άλλα γεγονότα που αφορούν μια απεργία περνούν εν πολλοίς απαρατήρητα. Μια απεργία λοιπόν ενός κλάδου ακυρώνει ουσιαστικά αυτή των υπόλοιπων. Οι παλαιοί κομμουνιστές θα τη λέγαν προβοκάτσια. Εμείς πως να την πούμε;

3 comments:

kostakis said...

να θυμίσω ότι το πλέον εμπνευσμένο πρόσφατο σύνθημα που ακούστηκε σε κομματική εκδήλωση της ΟΝΝΕΔ ήταν το 'εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι...' και συ μας μιλάς για απλή προβοκάτσια?

kostakis said...

'εμπρός λαέ μη σκύβεις το κεφάλι... ο μόνος δρόμος είναι Καραμανλής και πάλι' για να εξηγούμαστε

axilleas said...

Ναι, αλλά τι σχέση εχει...