Στο ποδόσφαιρο, όταν μια ομάδα δεν έχει για καιρό καλή απόδοση, οι παίχτες της προσπαθούν να παίξουν όπως λένε «με ψυχή». Αυτό μπορεί όντως να φέρει κάποια προσωρινά αποτελέσματα. Για παράδειγμα, τον Ολυμπιακό φέτος για να τον δεις πρέπει να έχεις πιει τουλάχιστον 2 ποτήρια ουίσκι (αυτά για μένα που δεν πίνω, οι περισσότεροι φίλοι μου χρειάζονται πάνω από μισό μπουκάλι). Έτσι, μπορεί με ηρωισμούς να έφτασε έως τους 16 του Champions League, αλλά σε βάθος χρόνου το Πρωτάθλημα το έχασε πανηγυρικά.
Η λέξη ψυχή εσχάτως «φοριέται» αρκετά στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Αρκετά στελέχη, που για λόγους που οι ίδιοι γνωρίζουν, ανήγαγαν τον εαυτό τους ως αποκλειστικούς εκφραστές της ψυχής του ΠΑΣΟΚ. Με την ανακοίνωση των αναντίρρητα σκληρών και εν πολλοίς άδικων οικονομικών μέτρων, αρκετοί διαφώνησαν με μοναδικό όμως επιχείρημα ότι αυτά είναι μακριά από την «ψυχή» του ΠΑΣΟΚ. Σοβαρή εναλλακτική πρόταση δε διατυπώθηκε, παρά μερικές βαρύγδουπες κραυγές κατά του «κεφαλαίου» και των τραπεζών.
Από τη μια πλευρά, σε συνθήκες όχι μόνο έλλειψης αλλά και δικαιολογημένης απαξίωσης του συνόλου της αντιπολίτευσης, η λεγόμενη εσωτερική αντιπολίτευση είναι χρήσιμη και αναγκαία. Από την άλλη όμως, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον να δούμε ποιοι είναι οι εκφραστές αυτής της αντίδρασης. Στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων πρόκειται για στελέχη του λεγόμενου «βαθέως ΠΑΣΟΚ» που στο διάβα των τελευταίων 20 ετών καμιά μεταρρύθμιση δε δέχτηκαν, κανένα αβγό δεν έσπασαν, παρά μόνο συνέτειναν στη συνέχιση του λεγόμενου κομματικού κράτους. Με τη στάση αυτή, σε πρακτικό εκλογικό επίπεδο, αποτελούν ασφαλή «ψηφοδιωκτικό» παράγοντα, ιδίως για ανθρώπους της παραγωγής και της καλώς εννοούμενης αγοράς. Η κατάθεση της ψυχής και στην πολιτική, είναι απαραίτητη καθώς κρύβει αυθορμητισμό, αγωνία και ενασχόληση χωρίς δεύτερες σκέψεις. Πόσα όμως από τα μεγαλοστελέχη που την επικαλέστηκαν εσχάτως πληρούν τις πιο πάνω προϋποθέσεις; Και πόσοι πρότειναν μια εναλλακτική λύση χωρίς να κρύβονται πίσω από βαριά ιδεολογικά φορτία όπως είναι ο σοσιαλισμός;
Η επιβολή των πρόσφατων μέτρων ασφαλώς δε χαροποίησε κανέναν. Αποτελεί όμως κοινό τόπο η αντίληψη, ότι ήταν δυστυχώς απαραίτητα και ότι κανείς Πρωθυπουργός δε θα έπαιζε κορώνα-γράμματα το πολιτικό του μέλλον αν η αναγκαιότητα αυτή δε θα ήταν τόσο κρίσιμη. Για να αποδώσουν όμως σταθερά και μακροπρόθεσμα, είναι απαραίτητο να συνοδευτούν από δίκαιο σύστημα φορολόγησης, απόλυτη κατάργηση των προσλήψεων εκτός ΑΣΕΠ, αυστηρό έλεγχο της σπατάλης (ιδίως στο χώρο της υγείας), από την εφαρμογή των νέων τεχνολογικών δεδομένων (ιδίως της πληροφορικής , που τα κόστη δεν είναι ιδιαίτερα υψηλά) στην εξυπηρέτηση των χρηστών των δημόσιων υπηρεσιών και από εμπέδωση στους πολίτες αισθήματος κοινωνικής δικαιοσύνης. Για να γίνουν πράξη όλα αυτά, χρειάζεται και ψυχή αλλά και αυστηρά στοχευμένες τολμηρές πολιτικές. Μόνο με το πρώτο, δεν ξέρω τι μπορεί να κερδίσουμε αρχικά, αλλά στο τέλος είναι σίγουρα ότι θα χορτάσουμε αυτογκόλ…
No comments:
Post a Comment